කියවන්න කළුවරේ

හන්සි ජයසිංහ අක්කා මෙහෙම කිව්වා.

කරන්ට් එකත් ගිහින්
වැස්සකුත් වහින වෙලාවෙ
කරන්න තියෙන හොඳම දේ
පොතක් කියවන එක.
මං යනව
ටා(ර්)සන් එක්ක ඔපාරයට.

ඉතින් මං මෙහෙම කිව්වා.

කරන්ට් එක ගිහින්
ඉර අවර ගිහන්
අදුර බදු අරන්
පළාතම ඉතින්

පොතක් කියවන්න
හොඳම වේලාව.
ඒත් බන් කළුවරයි.
පොතේ කළු අකුරු.
පේන් නෑ නේද?

ඉටිපන්දමක්
කුප්පියක් හරි
පත්තු කරගන්න
ගිනි පෙට්ටියක් ලඟ තියෙනවද?

සැලෙන ආලෝකෙට
ඇස් උගස් නොකර
ඉදින් දැන් හොදම
වේලාව නොවෙද
ටිකක් නිදියන්න!

ඇත්ත නේ !

-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන -

හිටියා මෙහෙම කෙනෙකුත් නමින් පරසිදු බාප්පෙක්

වනේ බඹුනෙකුට වෙස්ගත්
කරේ පඬි ඔලගුවක් දාගත්
කෙනෙක් මතෙකෙට එනවා මට බන්
පොරන පඬි උතුමෙක්ය ඌ දැන්

ඌ ගෙදර එනවිට
ගේනවා මස් බෑග් දෙක දෙක
යාළුවෝ ගොඩකට
බොතලුත් යහමෙට.

ආච්චිගෙ ජොබ් එක
හදන එක ඒ මස් ටික
බාගයක් ස්ටුය
ඉතුරු ටික හින්දලා මිරිසට.

කොට්ටම්බා ගහයට
තියලා කොට ස්ටූල් එක
සෙට් එකම සෙට් වෙන්නේ එතනය.
උදේ එලි වෙනකම්ම සින්දුය

නත්තලේ දවසට
ඉවරඋනොතින් කලින් පාටිය.
පහුවෙනිදා උදයට
කිරි නෙමේ  රෑ ඉතුරු භාගය.

දීසි බෝතල් බීදුනේම නැති
රන්ඩු සරුවල් නොවුනේම නැති
ගමම රෑ නිදියන්නේ නැති
ලඟදි උඹ ආ රැයක් මතකේද නැති

රෑක දැක්කොත් පමණී
දවාලක උඹ දැකිය නොහැකී
එහෙම උනොතින් පිනකි
පූංචීටනම් මගුල්ගෙයකී

ගියොත් අවුරුදු දහයකින් පස්සට
මතක් කරතැකි මෙහෙව් කාලය
එහෙව් කාලය හෙනම මාරය.
හැමෝටම අමතකම ගානය.

ගියත් උඹ පිටපාරෙම
වරෙන් විගහට ආයෙම
අනේ උඹ නොදැකම
ලොකු වෙලා අපි මෙහේ හොදටම

-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-