Sunday, February 7, 2016

හිටියා මෙහෙම කෙනෙකුත් නමින් පරසිදු බාප්පෙක්

වනේ බඹුනෙකුට වෙස්ගත්
කරේ පඬි ඔලගුවක් දාගත්
කෙනෙක් මතෙකෙට එනවා මට බන්
පොරන පඬි උතුමෙක්ය ඌ දැන්

ඌ ගෙදර එනවිට
ගේනවා මස් බෑග් දෙක දෙක
යාළුවෝ ගොඩකට
බොතලුත් යහමෙට.

ආච්චිගෙ ජොබ් එක
හදන එක ඒ මස් ටික
බාගයක් ස්ටුය
ඉතුරු ටික හින්දලා මිරිසට.

කොට්ටම්බා ගහයට
තියලා කොට ස්ටූල් එක
සෙට් එකම සෙට් වෙන්නේ එතනය.
උදේ එලි වෙනකම්ම සින්දුය

නත්තලේ දවසට
ඉවරඋනොතින් කලින් පාටිය.
පහුවෙනිදා උදයට
කිරි නෙමේ  රෑ ඉතුරු භාගය.

දීසි බෝතල් බීදුනේම නැති
රන්ඩු සරුවල් නොවුනේම නැති
ගමම රෑ නිදියන්නේ නැති
ලඟදි උඹ ආ රැයක් මතකේද නැති

රෑක දැක්කොත් පමණී
දවාලක උඹ දැකිය නොහැකී
එහෙම උනොතින් පිනකි
පූංචීටනම් මගුල්ගෙයකී

ගියොත් අවුරුදු දහයකින් පස්සට
මතක් කරතැකි මෙහෙව් කාලය
එහෙව් කාලය හෙනම මාරය.
හැමෝටම අමතකම ගානය.

ගියත් උඹ පිටපාරෙම
වරෙන් විගහට ආයෙම
අනේ උඹ නොදැකම
ලොකු වෙලා අපි මෙහේ හොදටම

-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-

No comments:

Post a Comment