ඇත්තටම
ආදරේ කියන්නේ
නොහික්මුණු කළාවක්
හිතෙනවද
ජීවිතේ නැවතුනා කියලා
හැඟෙනවද
සවන් අග පවන් හඬ පිරිලා
තෙමෙනවද
දෙනෙත් කොන් කදුළු බර වීලා
දැනෙනවද
ආදරේ හිත් කොනක ඉදලා
නොදැනීම යෙදෙන
ආදරේ කියන්නේ
ඇබ්බැහි වෙන
සුරාවක්
නොහික්මුණු කලාවක්
මහ මුලාවක්
කරන්නත් නෑ වෙලාවක්
සමබරව ජීවිතේ රැගෙනයන
තුලාවක්
ආදරේ කියන්නේ නොහික්මුණු
කළාවක්
කපුරු මල් පෙති සිඹින
බඹරු දක්නා සිහිනයක්
ගඟන දේදුනු පාට ගන්වන
මල්තුහින හිම මහී සරසන
හිතින් අඳිනා චිත්‍රයක්
ස්වර නැති තාල නැති
පදපේලි උවමනාවක් නැති
ලවන් මුමුණන ගීතයක්
තුන්ලොවම කරන තුන්සිතට දැනෙන
ආදරේ කියන්නේ
නොහික්මුණු කළාවක්
චිත්‍රපටිවල දසුන් තල මත මැවෙන මිරිගුවක්
උඩු හිතට හොරැහින්
යටිහිතට එපිටින්
මොකටවත් අයිති නැති හිත
හිතන හිතළුවක්
නොනිදාම පහන් වෙන රෑක
ඇහැරගෙන
දකින නෙත්කළු සිහිනයක්
දැමුණු සිත් නොහික්මණ
පෙලන රිද්දන
ආදරේ කියන්නෙ
නොහික්මුණු කළාවක්
ආදරේ කියන්නෙ නොහික්මුණු කළාවක්
පහලවෙන වෙලාවක්
නිච්චියට
කවුරුත්ම දන්නැති
-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-
No comments:
Post a Comment