පාට පාට මිනිහා

අනේ මේ අහපන්
පොඩ්ඩක් කියාපන්
දැකල තියෙනවද උඹලත්
පාට පාට මිනිහෙක්

වෙලාවකට රතු
වෙලාවකට කොල
කහ පාට වෙලාවට
නිහඩයි නෙ ඔහු

දන්නා දෙයක් නැති
නොදන්නා දෙයක් නැති
පාට පාට මාරු වෙන
පාට පාට මිනිහෙක්

ඡන්දෙ නිල් පාටට
එදා ඉදලාම
කොල පාට පෙන්නන්න
බැරිම බැරි පාට
පොර මාර ජොලි පොර
කොල වැටුනු දාට
හැබැයි නිතරෝම
මිහිහ රතු පාට

කළු පාට මූණක්
උරුම තිබුනාට
වැඩ වලින් හැමදාම
මිනිහා සුදු පාට
බැලුවාම පේනවා
හෙන වයස පාට
හැබැයි හදවතින් මිනිහා
කොළුගැටයා තාම

මිනිහගෙන් ඉල්ලුවොත්
කවුරු හරි ගේම
තනියෙන් උනත් ගේම
දීල එයි ඌට
සැලකුවොත් මිනිහට
අත තියලා ගාන
ඉතින් හැම දාම
ඌට කොල පාට

පෙන්නන්න බැරි චරිතෙ
මිනිහා කාටත්ම
හැබයි අවුලකුත් නෑ
හොදට හිටියාම
අපෝ හෙන මල ඇණේ
කියල හිතුනාට
මෙහෙ හුගක් පාළු වෙයි
මිනිහා නැකි දාට

ඉතින්
දැන්වත් කියාපන්
දැකල තියෙනවද උඹලත්
පාට පාට මිනිහෙක්

-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-

මගේ හිත අරන් ඔහු සමඟ නුවරට

උඩරට මැණිකෙ හැමදා නුවරට එනවා
අද හරි විශේෂයි මගෙ මැණිකෙත් යනවා
තනියම නෙමේ තව යාළුවෙකුත් එනවා
වයසෙම නැතිවුනත් දෙන්නා ගැලපෙනවා

මුල්ලක අදුරු අසුනක් ඇත වෙන් කරලා
ඒකේ ඉදන් ඇති වෙනකම් ලව් කරලා
මහන්සියෙන් කෝච්චියෙන් එන හින්දා
නුවරට යන්න කලියෙන් පැතුමක් පැතුවා

මල් වැසි ඇද වැටි මඟ සේදේවා
මල් අතු බරවෙලා මං සැරසේවා
මල් පාවඩ ඒ මං වල ඇතිරේවා
මල් සුවඳින් මුළු නුවරම නැහැවේවා

පේරාදෙණිය මල් වත්තේ බංකුවක
රෝස පෙති එලා ඇති හරි හැඩ වෙන්න
උණ ගස් වට වෙලා ඇති කාටත් නොපෙනේන
එය කියාපු තැන දෙන්නට තනිවෙන්න

උණ ගස් සිදුරු අස්සෙන් උන් බලන කොට
ඉක්මනටම තුරුලේ උඹ හැංගෙන්න
පපුවට හිස තියන් ලැජ්ජා විදින විට
නලලට පුංචි හාදුවකුත් අරගන්න

කොපුල් පිරි රත් පැහැයෙන් දිලිසෙන්න
මුතු වන් සිනාවෙන් ඔබ මුව සරසන්න
ලවන් සැරසෙනා විටදී සැනසෙන්න
මට හිමි උඹේ ඇස් දෙක උඹ වහගන්න

මාලිගාව ඇත පේවී උදයින්ම
නෙළුමුත් අරන් දෙන්නට හැක එහි යන්න
දළදා වහන්සෙට ඒ මල් පුද කරන විට
මගෙ නමිනුත් සුදු නෙළුමක් පුද දෙන්න

වළා බර වෙලා අද මුළු අහසේම
හවසට වහී මුළු නුවරම සේදෙන්න
දම් පැහැ කුඩය ඔහු අත්ලෙහි රදවන්න
හිරිකඩ එන්න පෙර ඔහු තුරුලට යන්න

හවසට ආයේ යනවිට හදවත් පිරිලා
සැනහෙන් ඇති තරම් ඔහු තුරුලට වීලා
පොඩි නම්බුවක් අම්මට ඉතිරිව තියලා
ගෙදරට ගොඩ වෙයන් හරි වෙහෙසයි කියලා

-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-

වළාකුළ

වළාකුළ උඹ
ඇහිපිය ගහන සැනින්
හුඟක් දුර ගිහින්

දැන් ඉතින් අහස
නිල් පාට හිස් ගොඩක්

පොඩි හුලඟකටත්
ගසා ගෙන ගිය උඹ

සැඩ සුලඟකින්
විසිරිලා යාවී

අහස බය ඒකට

-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-

පයිරෙට්ස් ඔෆ් ද කැරෙබියන්

අහෝ අසරන
ඩේවි ජෝන්ස්
කෑලීප්සෝට පෙම්කල තරමක

වෙනකෙකුට අහිමිවන ලෙස
ගලවා පෙට්ටියක දැමූවා හදවත

එහෙත්

ටියා ඩෙල්මා
ජැක් ස්පැ‍රෝටත් ආලය කලා

-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-

අළුත් කලිසම

අමාරුවෙන්

කැඩුනු අත බේරගෙන

තනි අතින් ඇන්දා
මම අළුත් කලිසම
කරන්නට කිසිවැඩක්
නැතිතැන
වාඩිවී සිටියා
පුටුවක් උඩ 
වෙලා එලිමහනට
අනේ මාරයි
හමන සුලගින්
ඇතුලටත් දෙන අමුතු
සිසිලස
යකෝ
බැලුවාම
ඉරිලා මැද්දෙන්ම
මගෙ අළුත් කලිසම

- සුනෙත් වෙඩිවර්ධන -

හුදකලාවේ නගරයට

සිහින සමුගන්නා
වසන්කය කෙලවර
ගොපළු හදවත
ඉකිබිඳින අයුරු
ලෝකයට නොපෙනෙන්න

පඳුරු අතරින්
අඳුර අඩගසනා
ගොම්මනේ
ඇවිදයන්නට
හුදකලාවේ නගරයට

සිසිරයට අඬගසන
වසන්තය කෙලවර
උමතුවෙන්
කොවුලෙකුත් හඩනා
සොයනවා ඌ කෙවිලියව
වසන්තය අග
ඌව තනිකල

තද ගොපළු හදවත
රුහිරයෙන් තෙත්වී
මල්සරට වැරදී
අතහැරුනු
හීයකින් හිල්වී

අළුතින් සිහිනයක්
මිලට අරගන්නට
වියදමට කදුලුත් අරන්
පියනගයි
කොවුලාද සමඟින්
පොසොන් සඳ නැගෙමින්
මඟ කියන මලානික එළියෙන්
හුදකලා නගරයට

බිදුනු හදවත් ඇත්තවුන්ගේ
නවාතැන්පළ

- සුනෙත් වෙඩිවර්ධන -

පිනකට විකය

වැද ඇටී මිටිසි ගගිට නැනු ලෙරි බැසම
සල කේරම මැඩ වාගේ උඩ කොටය
සැන් දතියක් සෙස්තිම උටුවක් පුඩය
තැරි බැන වව්ලි මෙන්මා පිනකට විකය

කනදිර රකිණ  අත නැද දළු මුවසේම
හැදඇලෙනා ටාපක් වත නැරු වාස
දිරිත නිග සිදෙන් මහනා සුඩ සැලඟ
මුන හේසලයි නද අම් පළු මුනිරසය

පිනකට රිහැලා මැන් දගෙ ජිළු මූවිතය
කිචනත් වයනෙන්වෙ මන් දැට පිනකටය
පිනකට වයකින්න නරි බැම් කා මෙවිය
වකියනොනු ගෙමේ මා පිනකට විකය

-වෙනෙත් සුඩිධර්වන-

නිදි මරණ ඇස්

කොළඹ අහසම නිදි
ඇස් දෙකක් ඇහැරන්
මතක සලරූ පිටුපසට
නරඹමින්
අමතක නිහඩ තැන්වල
තතු විමසමින්
වළාකුළු අතර
අතරමන් වුණ
තාම ඒ ඇස් ඇහැරන්

අඳුර සහ ආලෝකයේ
මායිමෙ ඉදන්
වකයක උරුම ඇති සිසි
ඒ ඇස් උකස් අරන්
සිසි වන උවන් ඇති රුව
හිත තුල අඳිමින්
ඇස් බලා ගත් අත සඳ
වක සොයමින්

ඉදහිට කෑ ගහන කපුටගෙ හඬ ඇහිලා
ඇස් සම වැදී සිටි දැහැනම බිඳිලා
වට පිට බැලුවාම දුම අතරින් නැමිලා
රන් පත් අළු වෙලා තැන තැන වැටිලා

තාම කොළඹම නිදි
ඇස් දෙකත් නිදි මතින්
පුටුවකට බර දිදි
පැය දෙකක් නිදි යතී

-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-

දුටුවේද කිසිදිනක හඩන වැහිළිහිණියෙකු

ඉකිබිඳින සයුර උඩ
හඩන වැහි ළිහිණියෙකු
තෙතබරිත පියාපත්
සළනවා හිමිහිට.

පියාසල නොහැකි ලෙස
විඩාපත් තටු යුගල
කෙදිරිගසමින් සලා
හොයනවා මොනවද?

කාල පැහැ අහස්කුස
ගිගුරුමෙන් දෙබෑවී.
අකුණකින් දෙන එලිය
මඟ කියනවා ඌට

දුටුවේද කිසිදිනක
හඩන වැහිළිහිණියෙකු
ඉකිබිඳින සයුර උඩ
පියාඹනවා මෙලෙස.

නිශෘචර සියතුන්
නොපෙනෙනා මානයේ
නිහඩ බව බිදිමින්
රළ නගන ශබ්ධයට
පියාපත් සලමින්
ක්ෂිතිජ ඉම පසුකොට
හිතුමතේ පියාඹන

දුටුවේද කිසිදිනක
හඩන වැහිළිහිණියෙකු
ඉකිබිඳින සයුර උඩ
පියාඹනවා මෙලෙස.

කංකෙදිරි ගාමින්
රළට රළ හැපෙන
සයුර පත්ලට යන්න
දිවිරැකුම් මනාපය
අත්හැරිය බව නොවෙද
එහි අරුත

දුටුවේද කිසිදිනක
හඩන වැහිළිහිණියෙකු
ඉකිබිඳින සයුර උඩ
පියාඹනවා මෙලෙස.

හුදෙකලා නගරයයි
මහ මුහුද
මොර තලන අහස යට
ඉදිකෙරුනු
දුටුවේද කිසිදිනක
හඩන වැහිලිහිනියෙකු
හුදකලා නගරයට
ඇතුළු වුනු

-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-