කොළඹ අහසම නිදි
ඇස් දෙකක් ඇහැරන්
මතක සලරූ පිටුපසට
නරඹමින්
අමතක නිහඩ තැන්වල
තතු විමසමින්
වළාකුළු අතර
අතරමන් වුණ
තාම ඒ ඇස් ඇහැරන්
අඳුර සහ ආලෝකයේ
මායිමෙ ඉදන්
වකයක උරුම ඇති සිසි
ඒ ඇස් උකස් අරන්
සිසි වන උවන් ඇති රුව
හිත තුල අඳිමින්
ඇස් බලා ගත් අත සඳ
වක සොයමින්
ඉදහිට කෑ ගහන කපුටගෙ හඬ ඇහිලා
ඇස් සම වැදී සිටි දැහැනම බිඳිලා
වට පිට බැලුවාම දුම අතරින් නැමිලා
රන් පත් අළු වෙලා තැන තැන වැටිලා
තාම කොළඹම නිදි
ඇස් දෙකත් නිදි මතින්
පුටුවකට බර දිදි
පැය දෙකක් නිදි යතී
-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-
No comments:
Post a Comment