උඹ තාම එහෙමමයි මරදාන
හන්දිය
හැමදාම උඹ දානවා නේද මට
කින්ඩිය
වෙනස් වෙන්නෑ මගෙත් තාම
පොඩි පන්තිය
උඹ තාම එහෙමමයි මරදාන
හන්දිය
කළුවර පාළු පාලම උඩ තාමත්
ඉන්නවද
සුසුමක් හෙළුවොතින්
කළුවර අහනවද
කීයක් සුසුම් දවසට උඹ
අහනවද
කළුවර තැනක මගෙ කදුළුත්
තියනවද
දහවල හිරුට තැම්බී රැ සඳ
නැති අහස යට
දූවිලි වලින් පෙනහළු දෙක
පුරෝගෙන
බරනැති ජීවිතේ සැප කන
තියාගෙන
උන් නිදියනවා අගුපිල්
ටික බෙදාගන
උඹ තාම එහෙමමයි මරදාන
හන්දිය
මම තාම එහෙමමයි මරදාන
හන්දිය
අපි එහෙම ඉන්නවා මේ අපේ
පන්තිය
හැමදාම උඹ එහෙමමයි මරදාන
හන්දිය
-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-
No comments:
Post a Comment