නුබට මං නැති මටත් නුඹ නැති නිදහසක් තිබුනාද

සදාතනිකද ජීවිතේ යැයි

නුඹ ඇවිත් නොඇසුවානමි

සදා තනිකඩ වෙන්න තිබුනා

බදාගෙන නිදියන්න තිබුනා නිදහස

කඳුකරේ සීතලට

ගල්වෙලානම් සිතුවිලි ‍

සීතලම සිතුවිලි

කොළඹ එන කළු වලාකුලකට දෙන්න

දරාගත නොහැකි තැන මිරිකෙමින්

අකුනකට බරදී හෙන හඩින් ගුගරමින් බිම වැටෙන

වැස්සකට නිදහසේ තෙමෙන්නම් මම

නුඹ මගේ යැයි මා නුඹේ යැයි

පොරොන්දුවකට උකස් කල දා ඉදන්

අප අපේ නිදහස

මට නුඹම විය නිදහස නුඹට මා විය ද?

 නුඹගේ නිදහස

නුබට මං නැති මටත් නුඹ නැති

නිදහසක් තිබුනාද ?

මං නැතිව නුඹ නිදහසක් ලැබුවාද ?

-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-

මාරම්බරී ජන්ම දින සුබ වෙතී......

මනරංජනී , සඳ රාජිණි

මට සිලුටු වදනන් කියනා මධූභාෂීනි

රන්දේහිනි , කෛයිලාෂිනි

කෙලිලෝල බැල්මන් හෙලනා උන්මාදීනි

කෝමල අංගනි , කෝකිල අංජනී

පිනි තුහින සිසිලස සලන පින්සාරිනී

රූපාවති දිව්‍ය රූපාංගනී

ප්‍රියප්‍රේම සුව සදන සීතාංගනී

මනමෝහිනි සෘංගාරිනි

රෑ අහස සරසවන තරුරාජිණි

රණ හංසනී  මගේ මන්දෝදරී

සංසාරීනි මාගේ නිම්නාවිනී

නුඹ ළැම තුරුළ සඳ සිහින දෝලාවකි

පෙම් මදහාස පිරි බැල්ම විජ්ජාවකි

යක්ෂනිය සේ උරණ වෙන මාලනී

දේවියනි මම නුඹගේ විශ්‍රවමුණි

-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන -

...ජොලියටම බර ජොලි පොරක්...

සුදු සමක් ඇති

ජොලි හිතක් ඇති

ජොලි පොරෙක් වෙති .

ඔහු පොරක් වෙති.         

දොසා නැත කීවාට කම්නැති

මුසා බස උපන් හැකියාවකි

රසා කර කියන විටි සත්‍යමයි හිතුවැකි

අසා සිටි උන්  ඉඳින් ඉඳුරාම ඇන්දෙති

ලොවෙත් නැති  ලොවි ගහෙත් නැති

ලොකේ කිසිවෙක් කවදවත් කාලා නැති

කෑම වට්ටොරු ගැන දන්න

විටක ඔහු කෝකියෙක් වෙති ,

විටක වඩු බාසෙකි , මේසන් හැන්ද හුරු බාසෙකි.

දන්න දේකුත් නැති නොදන්නා දෙයක් ගැනවත් දන්නේ නැති

මහා පඬි උතුමෙකි

ගීත ගායකයෙකි , ගීත රචකයෙකි ,

සභා අමතන කථිකියෙක් වෙති

ඔහුට විශ්වයම එක ක්‍රීඩා පිටියකි

මිනිසුන් සියල්ලෝම ක්‍රීඩකයො වෙති

උන් කරන හැමදේම ක්‍රීඩාවකි

ඔහුත් ක්‍රීඩාකරන අමුතු ක්‍රීඩකයෙකි

ඔහු තරම් චන්ඩියෙක් දැන්නැති

හතර දෙනෙකුට පියෙක් වෙන මිනිසෙකි

පනහ පැන්නාට තිස්පහක පෙනුමැති

තව තරුණ මුත් ඔහු දැනටමත් සීයෙකී

- සුනෙත් වෙඩිවර්ධන -

අම්මේ රිදුනාද හිත

අම්මේ රිදුනාද හිත
අම්මාවරුන්ගේ දිනයේ නුඹෙ නමට
ලිව්වේ නැහැ කවියක්

වැලි කැට තැන තැන විසිරුනූ
රතු සිමෙන්ති බිම
දිගාවී ඇණ තියන් සැටියට
සොයනවා දුටියෙමි
දහසකුත් දරුවන්
අම්මාට ලියු කවි අතර
තිබේදැයි නුඹ නමට නිසැදැසක් කවියක්
අම්මේ රිදුනාද හිත
අම්මාවරුන්ගේ දිනයේ නුඹ නමට
ලිව්වේ නැහැ කවියක්

හිතකවත් නොතිබුන
දෙයක් ගැන ඇසුනාම
කට කොනින්
“චික් හඩින් සිනාසී “
අතහරින නුඹ ගැන
ආටෝපයට ලියන කවියකින්
විග්‍රහ කරනු හැකිවේද මට

ඉතින් අම්මේ රිදුනාද හිත
“චික් හඩක් සිනහවක් “
කොමාවක්
තිතක්.

-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-