කළුවර ඉකිබිදින
තරු නැති අහස යට
රැහියියන් නගන හඩ
ගීතයකි සවනට
කණමැදිරි එලියට
ලස්සනයි නෙතඟට
හඳ වසා ගත් වළා
අදුරු කළ ලොකය
පින්නෙ ගෑවී එන
සීතල සුළගකට
කවි කියන සුනඛ රැල
මකාලයි පාළුව
විඩාබර දෙනෙතට
නිදිසුවය පැමිනෙන
තුරා සුව කැන්දන
සෙනෙහෙබර රාත්රිය
-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන -
No comments:
Post a Comment