
කතර මැද තනිවෙලා
වැඩෙන හරි හැඩවෙලා
මලකි නුඹ නියඟලා
දිගැටි මල් පෙති තලා
බඹරු රොන් ගෙන නොයා
තඹර පෙති තටු සලා
නුඹ ලඟින් පැන ගියා
අඹර පැහැසර අරා
මලක් වී නුඹ වරා
එනු වලා පට ඉරා
මගේ හදවත කරා
නුඹේ අල මුල් නොකා
ඉදිරි ජීවිතෙ තකා
කටු ඉඹුල් වික විකා
දමමි ආදරෙ මකා
-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-
No comments:
Post a Comment