දිරාගිය මල් ගහකි
එකම එක කොලයක් අහම්බෙන් ඉතිරිවුනු
එයට අපි ආදරේ යැයි නම තියමු.
මඟ හැරුනු අත හැරුනු
සින්තටික් සිහිනයකි
හදවතේ කොනක හැමදාම තිබුනු
කිසි දිනක නරඹන්න නොලැබුනු
ඒකටත් ආදරේ යැයි කියමු
දඟකැවෙන කැරකැවෙන
බඹරයකි රෝදයකි
යළි යළිත් එකම තැන හිරවුනු
අහිමිකම පමණක්ම හිමිවුණු
එයට අපි ජීවිතේ යැයි කියමු
ආදරේ නැතුව ආදරේ එක්ක
ගෙවීයන ජීවිතේ
වරහනක් තුළ තිබෙන
අහිංසක සතුට
එයට මම නුඹ යැයි කියමි
-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-
No comments:
Post a Comment