අපි තනිවෙමුද මේ අහස යට
සුලැඟිලි විතරක්ම පටලගෙන
අඩියෙන් අඩිය ගනන් කර කර ඔහේ ඇවිදිමු
නවතිමු හුස්ම වැටෙන බව දැනුනම
ආයෙමත් ඇවිදිමු
තණ ගහක් නැති නිර්වස්ත්‍ර වැල්ල මත
රැල්ලෙන් නග්න පය තෙමෙන විට
බෙරිවෙච්ච වැල්ලේම ඉදගමු
හිසට හිස තියාගෙන
ඉර ගිලෙන හැටි බලාඉමු
වළාකුළු රටා වල ඇස් තියන් හිනාවෙමු
සුලං හඬ විතරක්ම සවන් මත පුරෝගමු
මොහොතකට නිහඩවෙමු
හදවතට සීරුවෙන් ගැහෙන්නට ඉඩදෙමු
ගොම්මනේ අඩ අදුරේ සෙවනැල්ල හංගමු
අත් වලින් මුහුණ වහගෙන
ඇගිලි අතරින් සඳ දිහා බලමු
වැල්ලේම වැතිරිලා උඩ බලන්
තරු එකින් එක ගනිමු
සීතලට සඳ එලිය පොරෝගමු
රළ බිඳන සද්දයට නැලවිලා නිදියමු
සිහිනයෙන් ආදරේ කරමු
-සුනෙත් වෙඩිවර්ධන-
No comments:
Post a Comment